Met Hanny den Boer - van Berlo

Mijn drijfveer: als kind ontdekken wie je werkelijk bent

Twee dagen nadat ik boventallig werd verklaard na dertig jaar werken in de jeugdhulpverlening nam ik het besluit om vanuit mijn eigen praktijk te gaan werken met kinderen en ouders. En dan op mijn manier: het kind écht centraal stellen. Het kind écht centraal stellen was de reden waarom ik lang geleden besloot in de jeugdhulpverlening te gaan werken. Ik wilde kinderen helpen door hen echt te zien, echt te willen snappen waarom ze doen wat ze doen. Te ontdekken welk bang, verdrietig of ander ‘naar’ gevoel ze met hun gedrag willen beschermen.

In de jeugdhulpverlening heb ik ontdekt dat ik vooral word geraakt door de kinderen die dapper in alles hun best bleven doen, volhardend, zich verbijtend, altijd maar op zoek naar ‘het goed doen’. Deze kinderen leefden met hun voelsprieten uit. Wat ze zelf precies wilden? Dat wisten ze helemaal niet. Was dat belangrijk dan? Waren zij belangrijk dan? Ja, natuurlijk! En wie zag hun kwaliteiten en prachtige eigenschappen? Zij zelf waren zich hier niet van bewust, zij kenden zichzelf niet… Dat raakte me. Want ik herkende mijzelf in die kinderen.

Je zou kunnen zeggen dat mijn opgroeien ‘allemaal gewoon goed’ ging. Maar als ik terugkijk, kan ik nu herkennen hoe ik erop gespitst raakte de dingen te doen waarvan ik dacht dat ze van me verwacht werden: goed leren, me netjes gedragen, lief zijn. Dit werd gewaardeerd, dus zo zou het dan wel horen. Daarbij hebben mijn ouders geprobeerd mij te beschermen tegen emotionele pijn. Ik begrijp hun goede bedoeling, maar ook daardoor leerde ik niet goed welke gedachten, gevoelens, ideeën en kwaliteiten bij mijzelf en mijn leven hoorden. Ik ontdekte niet wie ik werkelijk ben.

Deze ervaringen hebben me doen realiseren hoe belangrijk het is om een kind te helpen ontdekken hoe het is om zichzelf te zijn. Welke gedachten, gevoelens, ideeën en kwaliteiten werkelijk bij het kind horen. Ervaren, verdragen en delen van wat je voelt. Met plek voor de fijne én de nare gevoelens. Ze horen er immers allemaal bij.

Zo ontstond mijn missie in het werken met kinderen en gezinnen. Zeker in deze tijd waarin de buitenkant zoveel belangrijker lijkt te zijn dan ieders binnenkant en eigenheid. Ik help kinderen en ouders die binnenkant te ontdekken op weg naar jezelf werkelijk leren kennen en jezelf te kunnen zijn. Open, nieuwsgierig en betrokken schep ik de ruimte waar iedereen zijn eigen ontdekkingen kan doen. Dertig jaar ervaring als jeugd-en gezinsprofessional plus o.a. de opleidingen tot psychosociaal (kinder)therapeut en lichaamsgericht traumatherapeut, hebben me een schat aan werkvormen en methodieken gebracht. Uit deze schatkist kies ik wat nodig is en wat past bij ieders (hulp-)vraag.